فرایند جوشکاری با گاز محافظ

فرایند جوشکاری با گاز محافظ و الکترود مصرفی  MAG-MIG

در سال 1948 برای رفع بعضی محدودیتهای روش جوشکاری الکترود تنگستن ، این فرایند اختراع شد که در آن از الکترود فولادی یا آلومینیومی و اصولاً آلیاژ مصرفی استفاده می شد .این الکترود در ضمن جوشکاری همراه با ایجاد قوس به طور مداوم ذوب و به محل جوش اضافه می شود .

این فرآیند گاهی تحت عنوان جوش MAG/MIG و یا جوش CO2 نیز شناخته می شود
اگر فلز قطعه کار و سیم مصرفی از فلزات فعال در برابر اکسیژن باشد ، باید از یک گاز خنثی مثل آرگون ، هلیوم یا مخلوطی از آنها به عنوان گاز محافظ استفاده شود .
به این فرایند جوشکاری با الکترود مصرفی و گاز خنثی MIG میگویند .
اگر قطعه کار از جنس فولاد کربنی باشد گاز دی اکسید کربن میتواند عمل محافظت را انجام دهد .به این فرایند جوش CO2 می گویند
اگر CO2 با گاز های خنثی رقیق تر شود و اکتیویته اکسیژن پایین تر آورده شود ، می توان از آن به عنوان یک گاز محافظ که اقتصادی تر از گاز خنثی است استفاده نمود که به روش MAG یا جوشکاری با الکترود مصرفی و مخلوط گاز شناخته می شود
تجهیزات لازم برای این فرایند عبارتند از :
1 – مولد نیرو
2 – سیستم کنترل کننده
3 – سیستم تامین گاز محافظ
4 – سیستم خنک کننده
5 – مشعل
عدم محدودیت طول الکترود واحتیاج به تعویض ، امکان جوش کاری در تمام وضعیتها و سرعت جوشکاری بالا ( وجود سیم الکترود پیوسته ) از نقاط قوت این فرایند و گرانی ، پیچیدگی ، حمل نقل مشکل تجهیزات و احتیاج به محیط سربسته به دلیل برهنه بودن سطح مذاب از محدودیتهای این روش می باشد .

مـرجع:
آموزش جوشکاری
مهندس ماریا امانی